Eski günler ne çabuk geçiyor. Daha dün taso oynuyor , cin ali okuyor , misket biriktiriyor , turbo sakız çiğniyordum. O zamanlar ne hayat derdi vardı nede başka bir dert. Tek sorunumuz elimizdeki tasoları ütüldüğümüzde onun aynısını nasıl bulacağım derdiydi. Bizim zamanlarımızda şişe kolalarımızda vardı. Buz gibi şişe kolayı alır kapağını kendimiz açmaya çalışırdık. Açtıktan sonra içmeye çalışıp çok acıymış derdik. Bizim zamanımda Kara Şimşek vardı. Büyüyünce ben bu arabadan alıcam diye konuşurduk. Filmlerini kaçırmazdık. Bonibon almak için harçlıklarımızı biriktirir. Aldıktan sonra sevdiğimiz renkleri kendim yer sevmediğim renkleri sinir olduğum arkadaşıma verirdim. Sanki tatları farklıda sevmediğim renkleri veriyordum. Bizim zamanımızda Süper baba dizisi vardı her hafta süper baba dizini bekler onu izlerdik. Sabahları okula gider öğlenleri Hymen , Retkid izlerdik. En sevdiğimiz bisküvi Gofletti. Diyorum ya bizim zamanımız da herşey çok güzeldi.
Bazen özlüyorum o zamanları. Geriye dönmek için ne verirdin deseler. Emin olun elimde olan herşeyi verirdim. Ailemle 10-15 sene daha yaşamak için herşeyi verirdim. Şimdi kocaman adamlar olduk. Annemizden , babamızdan uzaklaştık. Okul derdi ,sınav derdi ,para derdi, yaşam derdi, eş bulma derdi derken hayatımız tükenip gidiyor. Özlüyorum geçen zamanları. İlk aşık olmamı , ilk taso oyununu kazanmayı.
Şimdi bakıyorumda hayatta kazandığım pek birşey yok. Ne aşk yönünden , ne maddi yönden , nede eğitim yönünden.
Özlüyorum Eskileri…
Evlat, sen bunları yaşarken biz de de ebeveyn olarak, çalışan insanlar olduğumuzdan daha mesleğimizin ilk yılları olması nedeniyle;büyük şehir de yaşamanın zor koşulları içerisinde çocuklarımıza çok çalışarak güzel bir gelecek hazırlayalım derken çocuklarımıza yeteri kadar eğilememenin ve onlarla birlikte oynayamamanın şimdi üzüntüsünü yaşıyoruz,Onur’da bizi 20 yıl ve öncesine götürdü, evlatlarımızdan, yeterince zaman ayıramadığımızdan burukluğumuzu ifade edebilmenin fırsatını yaratmış oldun,abinle birlikte geleceğinize katkımız olabildi…Keşke şimdiki imkan ve tecrübelerimiz olabilseydi…Ancak şimdiki ebeveynler çocuk yetitirme konusunda daha çağdaş ve bilinçliler…Her dönemin şanslı ve şanssızları olduğu gibi…Yollarınız açık olsun evlatlar…
çok duygulandım, sanırım seninle aynı dönemin çocuklarıymışız, anllattığın herşey bir bir canlandı gözümde (: hymen güç bende artık (: bide orko vardı değilmi hymende (:
bana bir masal anlat baba içinde bütün oyunların kurtla kuzu olsun şekerle bal…:( ne çok izlerdim ne çok özledim o zamanları.Hayatın en güzel zamanı çocukluk.Başka hiçbir dönem yerini tutamaz…
Süperbaba çok güzel diziydi, müziği daha bir güzeldi
By Meraklıdan tut hemen hemen hepsinide insan görünce içi bir hoş oluyor gerçekten 🙁
Ben her zaman beyaz Power Rangers oldum küçükken. Çünkü en güçlüsü oydu. Zamanında bende Süper Baba dizisi ile yatar onunla, onunla kalkardım. Aldığım cips içerisinden çıkan ilk tasomu Bugs Bunny’li olanı şuanda daha dün gibi hatırlıyorum. Mahallede herşeyden en çok bizde olurdu. Üç erkek kardeşiz. Yutardık herkesi (ütmek yerine biz yutmayı kullanıyoduk) misketten, tasodan gazoz kapağından herşeyin en fazlası mahallede bizde olurdu. Birisi vardı aykut diye. Çocuk yeni taso alırdı her defasında ben yutardım çocuğu o da yılmadan her defasında yeni alırdı 😀
Çok teşekküler Onur. Yazı güzel olmuş bana eski günlerimi hatırlattı.
tasoları hiç unutmam hep ben kazanırdım,sadece taso deil satıp para bbile kazanırdım. ulan az kerata değilmişim….:)